kahve

Epeydir İstanbul gezilerimizden bahsetmemişim. Epeydir eskisi kadar çok gezemiyor oluşum(uz)un yanında, tariflere öncelik verme isteğim de bunun nedeni… Halbuki elimde iki şahane kitap var, gidip görme, yeni lezzetler keşfetme isteği…

Nihayet yazabiliyorum. Üstelik aylar sonra (aylar mı oldu gerçekten?!) yeni bir tarifim var. Tariften önce biraz sohbet edelim tabii… Hayat deli bir tempoyla geçiyor artık benim için. Haftalardır yazamadım yine…

İple çekiyordum. Bir fırsat olsa diyordum, gitsem… bir nefes alsam. Telaşsız günlere uyansam. Biraz geçip giden zamanı, bana getirdiklerini ve benden aldıklarını düşünsem… Hayatın yeni sürprizlerine hazırlansam… Hazır olup öyle…

Zor günler başlığı daha fazla kalsın istemedim. Sizin olduğu kadar benim de içim sıkılıyordu zira. Merakınızı gidermek, bir ses vermek istedim. Öncelikle çok sevdiğim, yıllardır tiryakilik derecesinde içtiğim kahveyi son…

Hayatın sadece “an”lardan oluştuğunu öğreneli çok uzun zaman oldu aslında… … ama bunu kendime sık sık hatırlatmam gerektiğini düşündüm bu sabah ofise gelirken. O film repliğindeki gibi tıpkı, kendime tekrarlamalıyım……