Domateslere veda ettiğimiz bugünlerde bu ne şimdi diyeceksiniz. Tam da bu vedadan dolayı kapak oldular bugünkü yazıya. Bunlar çok sevdiğim pembe domatesler… Geçtiğimiz yaz sadece birkaç kez tadabildiğim, ama yine…
ege
-
-
Masallar bitmez, dinlemek ve anlatmak isteyene.. Bir masal anlattım ben de, kendi masalımı… belki sadece yazmak için, belki sadece birer altyazı olsun diye, “elde kalan resimlere”… Son resimler, son kareler…
-
Masal, lezzetlerle devam etsin istedim. Zaten her masal damakta bir tat bırakmaz mı? Hani şekerli bir tattır o, çocukluğa dair… İşte öyle devam etsin istedim… Ben hep damağımda o şekerli…
-
Anlatılacak çok şey var demiştim. Çok anı, çok fotoğraf… Düşündükçe, anılar mı fotoğrafların peşi sıra geliyor, yoksa fotoğraflar mı anıların bilmiyorum. Ama onları kucakladığımda, artık hep deniz ve güneş kokulu…
-
Gri bir hafta sonu.. Bahar, bir müddet sonra tekrar gelmek üzere yerini kışa bıraktı kısa bir süreliğine. Gerçi bahar bile bitmiş, yaz gelmişti adeta ama çok erkendi… İşte yine hava…
-
Bugün Cumartesi..Hafta sonunun en sevdiğim saatleri.Tembel bir kahvaltının ardından gazetelerin arasında kaybolmuş durumdayım. Evi toplamaya, mutfağı temizlemeye girişmeden önceki en sevdiğim, uzatabildiğimce uzattığım keyif anları… Ama bugün gazete keyfime ara…
-
İrem kuşu görmeyeli 4,5 ay olmuştu. Baba, “gel artık özledim” diyordu. Anne, hepimiz yanında toplanalım istiyordu. Yılmaz askerden izne gelecekti. Hepsinin yeri ayrıydı elbet, ama İrem’in yeri bambaşkaydı. Koşarak gitti,…
-
Hep böyle olur.. Ben giderim… ruhum arkamdan gelir. Aynı anda gitmeyiz pek… Ben gittiğim yerde onu beklerim, soluk soluğa yetişir bir süre sonra… “Yavaş!” der bana… dur… biraz yavaş yürü.…
-
Zaman bildiğim(iz) zaman gibi değil…Geceler ve sokaklar da öyle… Ege’nin en sıcak ikliminde, aşkın mavi kanatları altındayız. Günler yine o özlediğim kıvamda akıyor geçmiş zaman kuyularına…Taş bir evin kokusunu çekiyorum…
-
Hayatın sadece “an”lardan oluştuğunu öğreneli çok uzun zaman oldu aslında… … ama bunu kendime sık sık hatırlatmam gerektiğini düşündüm bu sabah ofise gelirken. O film repliğindeki gibi tıpkı, kendime tekrarlamalıyım……