Yorgunuz çok! Yeni evimizi bulalı ve taşınalı 1 hafta oldu… Ondan önceki birkaç haftayı da sayarsak; hemen her gün mağazaları önce yalnız, akşamları sevgiliyle gezerek yeni evimize yeni eşyalar seçmek,…
Kategori:
Not Defterim
-
-
Uzunca zaman oldu yaz(a)mayalı. Bu süreçte pek çok şey değişti hayatımızda… Sırayla paylaşacağım. Önce Aydın’a bir haftalığına tatile gittim. Yolculuğa ihtiyacım vardı ve sakinliğe, huzura… Neyi istemediğimi kesinlikle anladığım, ne…
-
Yirmili yaşlarıma henüz adım attığım zamanlarda, bundan 10 yıl sonra nerede ve ne yapıyor olurum acaba diye düşündüğümde zamanın uzunluğu ürpertirdi beni… 10 yıl, koskoca 10 yıl… Her genç kız…
-
Bir yandan inanmak çok zor… Bir yandan da biliyorum ki, göklere ait olan yıldızlar yeryüzünde fazla kalamazlar. Bir gün yaşlanacağını düşünmüyordum ki hiç. Erken gidecektin sen de elbet. Yine de…
-
Patatesli börekli, omletli, reçelli, demli çaylı bir kahvaltının ardından Hürriyet Pazar’ı keyif çayım eşliğinde okumak üzere koltuğa yayılmamdan kısa bir süre sonra “aaaa!” dedim. Yukarıda görüyorsunuz, gazeteyi aldıysanız bu sabah…
-
Tazelenmek ne güzel… Tıpkı sabahın en mavi saatinde, uzun bir uykudan sonra dinç uyanmak gibi… Evi saran çay ve taze ekmek kokusu, karnınızın acıkması, doyacağınızı bilmeniz gibi… Hayatın sizi ayrı…
-
Merak eden sevgili okur-dostlar olmasa, elimin klavyeye gideceği yok… Oysa ne zamandır güncellemek istiyorum sayfayı. Son zamanlarda paylaşabileceğim yeni bir tarifimin olmaması, olduğu zaman da fotoğraf makinemin bana yaşattığı aksilikler…
-
Anneciğinin karnına düştüğünü öğrendiğim günü dün gibi anımsıyorum…Teyze olacağım diye nasıl heyecanlanmıştım!Sonra günleri saydık, ultrasonda görünen belli belirsiz yüzün, minicik gövden yüreğimizi ısıttı, geliversen diye beklemeye başladık… Derken “teyze olduğumu”…
-
Gelin olmak ne güzelmiş…Danteller, inciler, çiçekler…Beklediğim, özlediğim, sevdiğim adamın elini sımsıkı tutarak çıktığım merdivenler.. Nemlenen gözleri annelerimizin, nice kucaklanış, nice gülümseme, nice kanat çırpışı yüreklerimizin… İki ayrı kentte, iki ayrı…
-
Geçen bahardı…İzmir’e gidecek bir otobüsün gece yolcularıydık..“Ayrılıkların da sonu var” demişti İlhan İrem, İzmir’deydi buluşmamız bu kez, gidecektik yüreklerimizi kanatlandırıp… Geceyarısına doğru buluştuk, görür görmez tanıdım onu, Sevecen’di..Ertesi gün, konser…