Sibel’in Mutfağından

Günler hızla geçiyor… Ne zaman yine bahar geldi anlamadım bile. Diğer yandan bu yazı ve getireceği sürprizleri o kadar çok bekledik ki, sonbahar gelmeden önce her şeyin çok daha güzel olacağını…

Yavaş yavaş çorbalarla vedalaşacağımız zamanlar geliyor… En azından çorbayı soğuk günlere yakıştıranlar için. Sevgilimin çorbayla çok arası yoktur, severek içer gerçi yaptıklarımı ama yapmasam sormaz ve istemez hani… Şimdiden pazarlığa…

Kış bitmeden bu çok sevdiğim çorbanın tarifini de yazacağımı söylemiştim daha önce. Bugün yağmurlu bir sabaha uyanınca bugün mutlaka yazmalıyım dedim ve evden çıkmadan önce aceleyle fotoğrafları kaydettim. İşte görüyorsunuz.…

Çok sevdiğimiz bu çorbanın tarifini niye daha önce yazmadım bilmiyorum. Aslında sevmemize rağmen çok sık yaptığım da söylenemez! Biraz yerelmasının temizliği gözümde büyüdüğünden, biraz da her zaman her yerde bulamadığımdan…

Dopdolu bir Cumartesi günüydü. Siz bu yazıyı okurken Pazar günü olacak, ancak benim için halen Cumartesi. Bir an yazıya nasıl başlayacağıma -yorgunluktan mı bilmem- karar veremedim. “Hadi yarın yaz” dedi…

Çocukluğumdan beri en sevdiğimdir. Hep moral verendir o, hep mutlu edendir. Annemin pişirdikten sonra “Sibeeeel! gel dibini sıyır” demesidir… Benim koşarak mutfağa gidip sıcak tencerenin dibine yanma pahasına parmaklarımı daldırmamdır……

Fırında karnabahar tarifini yazarken çorbasını da deneyeceğimden bahsetmiştim. Denedim ve bu harika çorbayı vakit kaybetmeden paylaşayım dedim. Şimdi baktım da, geçen kıştan beri yeni bir çorba tarifi eklememişim bloga… Halbuki…

Hayatımın ilk su muhallebisi‘ni İstanbul’da, Zeynel‘de yemiştim. Servis edildiği andaki şaşkınlığım (evet, görmüşlüğüm dahi yoktu), sonrasında ilk kaşıklardaki şaşkınlığım… Bir müddet kararsızlığım (sevdim mi sevmedim mi?)… derken tüm sütlü ve hafif…

Tarif bahane.. Yazmak istedim bu sabah sadece. Zira gördüğünüz gibi, özel bir tarif değil bu, pekçoğunuzun bildiği, yaptığı bir yemek. Maksat, blog arşivinde yer alması, kış günlerinde sebzelerle ne yapabilirim…

Geçen hafta sonu iki tam gün çalıştıktan ve tam anlamıyla helak olduktan sonra bugün kendime izin verdim. Sevgilimse kalkıp işe gitmişti ben uyurken. Uzun bir tembel uykusunun ardından uyanalı yarım…